Co mówi o projekcie „Równi Goście”? Dzięki wieloletniej pracy widziałem z bliska, z jakimi problemami borykają się dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Od dawna rodziła się we mnie chęć zrobienia czegoś, co mogłoby zmienić ich sytuację. Zmienić postrzeganie tych osób przez społeczeństwo, ale też coś, co pomogłoby im samym uwierzyć we własne możliwości. To musiało być coś, czego jeszcze nie było, coś, co by trafiło do ludzi. To musiało być prawdziwe i autentyczne, ale też proste i takie codzienne, bo właśnie codzienność trzeba zmienić.

Niepełnosprawność się zdarza. Jest od nas niezależna jak kolor oczu, wzrost czy piegi, ale wcale nie musi wykluczać ani wzbudzać sensacji. Wszyscy się od siebie różnimy, jednak mamy prawo robić dokładnie to samo. Zróbmy więc zdjęcia, które pokażą różnych ludzi w codziennych, zwyczajnych sytuacjach – kiedy są w restauracji, pubie, u barbera czy kiedy grają na konsoli!

Z taką myślą poszedłem najpierw do Danuty Kłopockiej (prezes Fundacji Adapa), a później do Piotra. Zaczęliśmy się spotykać, dyskutować, przekonywać. Zaczęliśmy organizować sesje, które były wielkim wyzwaniem, bo miały wyglądać naturalnie, a to nie zawsze było takie proste. Jednak się udało. Nasi Podopieczni byli absolutnie zachwyceni tym pomysłem.

Projekt rozwijał się. Poprosiliśmy o konsultacje Łukasza Murawskiego i wtedy rozwinął się jeszcze bardziej. Czemu tylko zdjęcia? Zróbmy sieć miejsc otwartych na wszystkich klientów, sieć miejsc przyjaznych osobom z niepełnosprawnością intelektualną. I zacząłem dzwonić, pisać maile, opowiadać ludziom o pomyśle.

Dobry projekt potrzebuje dobrej nazwy, a dobre pomysły pojawiają się często w najmniej oczekiwanych sytuacjach. Pomysł na nazwę „Równi Goście” przyszedł mi do głowy podczas obiadu z żoną. Ta nazwa odzwierciedla wszystkie idee projektu. Mówi, żebyśmy zawsze byli równymi gośćmi, we wszystkich miejscach publicznych, czy to w restauracji, w teatrze czy u fryzjera. Przekonuje, żeby dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną traktować w tych miejscach nie inaczej, nie lepiej tylko równo. Pokazuje też, że nasi bohaterowie to po prostu równi goście, wystarczy ich tylko bliżej poznać! I nagle okaże się, że lubimy to samo jedzenie, śmiejemy się na tych samych filmach i mamy bardzo podobne troski i problemy.

Mieliśmy więc nazwę, teraz projekt potrzebował znaku. Do udziału w projekcie udało się nam przekonać Patryka Hardzieja, który zadanie zaprojektowania identyfikacji wizualnej „Równych Gości” zadał swoim studentom. Spośród 17 niesamowitych prac młodych artystów z gdańskiej ASP, po burzliwych negocjacjach wybraliśmy propozycję Macieja Bukowskiego. Sieć potencjalnych partnerów rosła, zaczęła powstawać strona internetowa, profile w mediach społecznościowych.

Wybraliśmy pięciu Ambasadorów projektu – dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną, które są świadome jak wygląda ich sytuacja, które chcą coś zmienić i które reprezentują całe środowisko. Pani Joanna, Pani Natalia, Pan Krystian, Pan Mateusz i Pan Artur są ambasadorami w swojej sprawie. Tego właśnie chciałem od samego początku, aby ludzie ich wysłuchali, aby mieli szansę pokazać, że to naprawdę Równi Goście.